Katmanlarıma ayrılmış gibiyim yorgun bir günün sonunda, bir sınav daha geçti hayatımdan isminin cisminin ne olduğunun pek bir önemi yok aslında, bu sadece benim için oyalanma süreci esas sınavım bekliyor beni hala rıhtımımda...
Evet "zehrifikir" herşeye küsmüşken yeniden doğmaya başladı adım adım, biliyorum çok yok aramızda biraz sevmeye başladım kendimi kusurlarımla, zamanla alıştım, yenilendim, belki eksildim bazı zamanlar ama bir şekilde bende yaşamayı öğrendim...Gerçi hala yorgun gibi bir halim var ama sanırım onlarda duygularımın karmaşasından,aslında kızmıyor değilim kendime hayallerim umutlarım ve bitmeyen sevdam bir benden geçemedi bir ben unutmadım belki de belki bir gün ben ciddi anlamda BEN olacağımdır belki kimbilir...
Hatırlayıp yokolduğumu belki de sonraları güleceğimdir bazı zamanlara...

Bilmem kaç asır geçti üzerinden beni bilen bilir, tanıyan tanır, belki çok uzağım size belki de yanıbaşınızdayım kimbilir.
Belki tanırsınız, belki hiç kesişmez yolumuz.
Bloga başladığım eski zamandan kalma zehrifikirden birşeyler vardır bu yazıda eminim
Ne fark eder ki hem ikiside ben değil miyim hatalarımla, doğrularımla...
Grafik & Tasarımlarımı paylaşmak isterdim elbet içten içe, ama şuan buna ne halim ne vaktim var.
Belki birgün belki evet gerçekten ünlü bir tasarımcı olduğumda ama şimdi değil...
Çok uzun ara verdim farkındayım ama hiç tanımadığım ortamlar iyi gelmiştir bana,
Nedenini bilmediğim zamanlar mekanlar, savrulduğum her bir yer daha da işlemiştir kalbime...
Sosyal mecrada da yer almaya başladım bir inat uğruna! Evet evet sadece inat uğruna
Kalbimi yakıp kavuran en çok istediğim o güzel yer için değil ama bu sefer,
hiç bilmezken elimi tutan aşkın sonrada ''evet sende öğrendin şimdi terkedebilirim'' şeklinde acımasız bir gidişin ardından yıkılan o genç kadının inadının ardından çok sonrası tanıdıkların ''iyiki geldin hoşgeldin" tavırlarının ardından kalmaya karar verdim, aslında bu yalan dünya bana iyi de geldi, beğenilmeyi kim sevmez ki, öyle değil mi? Tamam hiçbir zaman ''soğuk nevale'' olmaktan uzağa gidemedim ben, hayallerim vardı amaçlarım ideallerim boş gibi gördüğüm anlamsız işlerin peşinden de gitmezdim gidemezdim.
Hem bunlara ayıracak kadar şımarık bir vaktim olmadı benim, şimdi mi okul iş güç koşuşturmaca işte herkes gibi, Rıhtımıma kavuşmadım hayır! Ama ona kavuşana kadar oyalasın işte beni işi güçten ders çalışabilirsem tabiki, hem iyi geliyor bana her gün öğrendiğim yeni bir bilgi...
Şimdilik bu kadar fırsat buldukça yazmaya çalışacağım eski bir dosta kavuşmuş gibiyim,
Yazılarımın devamı gelecek, sevgiyle kalın sevgili blog takipçilerim...